Biblioteka szkolna przypomina – 30 listopada obchodzimy „Andrzejki”

„Andrzejki” to zwyczaje pochodzące z tradycji ludowej przypadające w wigilię świętego Andrzeja czyli z 29 na 30 listopada. Tradycja andrzejkowych wieczorów sięga zamierzchłych czasów. Pierwsze pisemne wzmianki o tym święcie pochodzą z XVI wieku. Warto dodać, że obrzędy z nimi związane daleko wykraczają poza znane nam lanie wosku i tańce.

Andrzejki mogą wywodzić się już z czasów… starożytnej Grecji. Imię Andrzej jest kojarzone ze starogreckim andros i aner oznaczającymi męża bądź mężczyznę lub adnreios (dzielny, mężny), nawiązującym do męczeńskiej śmierci św. Andrzeja. Inne źródła mówią o starogermańskim pochodzeniu Andrzejek, związanym z kultem boga płodności, miłości i bogactwa.

Andrzejki w dawnej Polsce były jedną z ważniejszych dat w kalendarzu, a wróżby odprawiane w ten wyjątkowy wieczór traktowano z ogromną powagą. Wokół domów palono wielkie ogniska, które miały odpędzać złe duchy, a panny pod poduszką umieszczały męskie spodnie, aby wyśnić przyszłego męża bądź liczyły sztachety w płocie w nadziei na to, że dowiedzą się czegoś o przyszłym małżonku.

Andrzejki mogą być pretekstem do dobrej zabawy w gronie rodzinnym, dlatego przypominamy kilka andrzejkowych zabaw:

– Najbardziej rozpowszechnioną wróżbą było lanie na wodę roztopionego wosku przez ucho od klucza a następnie odczytywanie kształtów zastygniętego wosku, najlepiej z cienia rzucanego na oświetloną ścianę.

– Cztery filiżanki. Pod trzema chowamy: obrączkę, monetę i listek a czwartą zostawiamy pustą. Zamieniamy miejscami filiżanki i wybieramy jedną z nich. Obrączka to miłość, listek – ślub, moneta – bogactwo a pusta to nowy rok bez zmian.

– Kim zostanę w przyszłości? Do przygotowania tej wróżby potrzebujesz brystol, szpilkę i coś do pisania. Na jednej stronie zapisujesz różne  zawody,   np. lekarz, policjant, kucharz, fryzjer. Następnie zależy przekłuć szpilką brystol od strony nie zapisanej i sprawdzić w jaki zawód się wcelowało.

Skip to content